Protokół z Opatówka pokazuje lokalny wymiar działalności PZPR – schematyzm obrad, referaty wzmacniające ideologiczną rolę partii i dyskusje odsłaniające napięcia pomiędzy oficjalną linią a codzienną praktyką. Jest to cenne źródło do badania sposobu funkcjonowania struktur gminnych partii w ostatniej dekadzie PRL, gdy jej autorytet był już mocno podważany, a jednak nadal próbowała sprawować pełną kontrolę nad społeczeństwem.
 |
| Plakat z Muzeum Bitwy Warszawskiej |
W szerszym wymiarze protokół ten ukazuje schyłkową fazę PRL – czas, gdy aparat partyjny formalnie działał sprawnie, lecz faktycznie tracił zdolność wpływania na społeczeństwo. Rok 1985 to także okres, gdy władze próbowały propagandowo przygotować grunt pod wybory do Sejmu PRL (1985), które po raz kolejny miały potwierdzić „jedność narodu i partii”.
Rok 1985 przypadał na okres tzw. „stabilizacji po stanie wojennym”. Polska Zjednoczona Partia Robotnicza pod kierownictwem gen. Wojciecha Jaruzelskiego dążyła do odzyskania społecznej kontroli po kryzysie lat 1980–1981 i fali represji stanu wojennego. Gospodarka pogrążona była w kryzysie, społeczeństwo zmagało się z niedoborami i spadkiem poziomu życia, a opozycja demokratyczna – choć osłabiona – wciąż funkcjonowała w podziemiu.
W tych warunkach lokalne struktury znienawidzonej partii, takie jak Komitet Gminny w Opatówku, miały dbać o umacnianie wpływów PZPR w najniższych ogniwach społeczeństwa – zakładach pracy, wsiach i samorządach lokalnych. Referat wygłoszony na tym zebraniu był dokumentem programowym, przygotowanym specjalnie na plenum, którego zadaniem było mobilizowanie podstawowych organizacji partyjnych (POP) do aktywności.
Wybory do Sejmu PRL (1985)
Referat (transkrypcja w załączeniu – na dole strony) wygłoszony na tym posiedzeniuwyraźnie wpisuje się w przygotowania do wyborów do Sejmu PRL, które odbyły się jesienią 1985 r. (13 października). Podkreślano, że nadchodząca kampania ma być okazją do aktywizacji członków i całego społeczeństwa. Dyskutowano także projekt ordynacji wyborczej.
W rzeczywistości wybory te były pozbawione realnego pluralizmu: listy kandydatów ustalane były w ramach PZPR i satelickich organizacji, a wyniki z góry przewidziane. Jednak dla lokalnych struktur kampania stanowiła szansę na „pokazanie się” i wzmocnienie propagandowego przekazu partii.
 |
Protokół z posiedzenia Komitetu Gminnego
PZPR w Opatówku z kwietnia 1985 r. |
 |
Protokół z posiedzenia Komitetu Gminnego PZPR w Opatówku z kwietnia 1985 r. Źródło: Protokoły posiedzeń plenarnych KG z rejonu kaliskiego (Opatówek, Stawiszyn, Żelazków) Sygnatura 11/858/0/-/11 Daty1985 - 1985 |
Transkrypcja tekstu protokołu:
PROTOKÓŁ
z plenarnego posiedzenia Komitetu Gminnego PZPR w Opatówku
odbytego w dniu 1985-04-25
Obecni na posiedzeniu wg załączonej listy obecności.
Posiedzeniu przewodniczył I Sekretarz KG PZPR w Opatówku tow. Andrzej Michalski.
W posiedzeniu uczestniczył:
-
Z-ca Kierownika ROPP w Kaliszu tow. Marek Sulej.
Porządek obrad
-
Otwarcie i stwierdzenie prawomocności obrad.
-
Referat nt. „O umocnieniu przewodniej roli POP w środowisku wiejskim”.
-
Powołanie Komisji Uchwał i Wniosków.
-
Dyskusja.
-
Podjęcie uchwały.
Streszczenie obrad
ad 1. Posiedzenie otworzył I Sekretarz KG PZPR tow. Andrzej Michalski, witając przybyłych na obrady; stwierdził, że na 19 członków Plenum obecnych na obradach jest 15, czyli obrady są prawomocne.
Przedstawił projekt porządku obrad, który został przyjęty jednogłośnie.
ad 2. I Sekretarz KG PZPR tow. Michalski Andrzej wygłosił referat nt. „O umocnieniu przewodniej roli POP w środowisku działania” (/referat stanowi załącznik do niniejszego protokołu/).
ad 3. Plenum KG jednogłośnie powołało Komisję Uchwał i Wniosków w następującym składzie:
-
Rutowicz Zdzisław
-
Szmajdziński Czesław
-
Macke Bolesław
ad 4. Dyskusja
-
tow. Rutowicz Zdzisław – zabierając głos w dyskusji stwierdził, że poprzez wybory do Rady Narodowej i samorządów nastąpiło ożywienie aktywu społeczno-politycznego i gospodarczego. Wnioskuje, by częściej organizować otwarte zebrania POP z udziałem członków Rad Sołeckich. Poza tym należy prosić na zebrania wszystkich tych, którzy chcą pracować społecznie. Każdy głos środowiska musi być traktowany poważnie.
-
tow. Pływaczyk Halina – w wypowiedzi swej zwraca uwagę, by członkowie POP byli bardziej widoczni w realizacji podejmowanych czynów. Częstokroć ich inicjatywy podchwytują i „sprzedają” inni. Tym samym prowadzi to do zapomnienia, że inicjatorem była właśnie partia.
-
tow. Brodziak Henryk – zwraca uwagę, by członkowie partii na każdym kroku świecili przykładem. Niekiedy bywa, że przełożony będący członkiem PZPR nie potrafi znaleźć wspólnego języka z załogą, w wyniku czego panują niewłaściwe stosunki międzyludzkie. Przykładem mogą być PKP wąskie tory.
-
tow. Adamkiewicz Jan – wnioskuje, by POP przestrzegały zasady rozliczania się z wcześniej podejmowanych uchwał i wniosków. POP wiejskim należy dać szerokie wsparcie ideologiczne.
ad 5. Komisja Uchwał i Wniosków przedstawiła projekt uchwały, który został przyjęty jednogłośnie (/uchwała stanowi załącznik do niniejszego protokołu/).
Po wyczerpaniu porządku obrad I Sekretarz ogłosił zakończenie obrad.
Protokółowała:
I Sekretarz KG PZPR
Komentarz:
1. Kontekst politycznyRok 1985 przypadał na czas tzw. „małej stabilizacji” po stanie wojennym. Partia starała się odzyskać inicjatywę polityczną, narzucając narrację o konieczności „umocnienia przewodniej roli PZPR” i podkreślając swoją obecność w środowisku wiejskim. W praktyce oznaczało to podporządkowanie działań rad narodowych, sołectw i lokalnych instytucji społecznych interesom partii.
Referat I sekretarza Andrzeja Michalskiego – „O umocnieniu przewodniej roli POP w środowisku wiejskim” – wpisuje się w oficjalną linię polityczną KC PZPR, która po 1983 r. kładła szczególny nacisk na kontrolę nad wsią, traktowaną jako zaplecze społeczne systemu. Wybory do rad narodowych, o których mowa w dyskusji, były narzędziem tej polityki, mającym legitymizować władzę ludową na najniższym szczeblu.
2. Mechanizmy działaniaPosiedzenia takie miały bardzo schematyczny przebieg. Każde rozpoczynało się od sprawdzenia frekwencji (tu: 15 z 19 członków, co zapewniało prawomocność obrad), następnie odczytywano referat programowy, powoływano komisje, prowadzono dyskusję i przyjmowano uchwały – najczęściej jednogłośnie. Protokół odzwierciedla pozory demokratycznego dyskutowania, jednak w rzeczywistości przebieg i wnioski były z góry przesądzone.
Ciekawym szczegółem jest powołanie Komisji Uchwał i Wniosków w składzie trzech działaczy (Rutowicz, Szmajdziński, Macke). Był to typowy element formalny – komisja miała zebrać wypowiedzi, a następnie sformułować uchwałę zgodną z linią partii.
3. DyskusjaNajbardziej wartościową częścią protokołu są zapisy dyskusji, które pozwalają uchwycić realne problemy i nastroje w lokalnym aparacie:
Rutowicz Zdzisław zwrócił uwagę na konieczność ożywienia społeczno-politycznego, organizowania otwartych zebrań POP i angażowania rad sołeckich – to świadczy o potrzebie mobilizacji społecznej, ale i o dostrzeganej bierności mieszkańców.
Pływaczyk Halina wskazała na problem „podkradania inicjatyw” przez inne grupy, co ujawnia rywalizację o to, kto ma być postrzegany jako inicjator działań społecznych. Partia chciała być w każdym działaniu „widoczna i pierwsza”.
Brodziak Henryk krytykował brak umiejętności porozumiewania się przełożonych z załogą, co prowadziło do napięć międzyludzkich. Wymowny jest przykład „PKP wąskie tory” – symbol niewydolności i konfliktów w instytucjach państwowych.
Adamkiewicz Jan postulował lepsze rozliczanie się z realizacji uchwał i wzmocnienie ideologicznego wsparcia dla POP wiejskich – co wskazuje na problem czysto formalnego traktowania wcześniejszych decyzji.
Z tych wypowiedzi przebija obraz kryzysu: partia zmagała się z brakiem autorytetu, trudnościami w mobilizowaniu ludzi i narastającą obojętnością społeczeństwa.
4. Znaczenie dokumentuDokument jest świadectwem funkcjonowania systemu, w którym wszystkie działania społeczne, polityczne i gospodarcze miały być inicjowane i kontrolowane przez partię. Uchwały, choć przyjmowane jednogłośnie, często pozostawały na papierze, co potwierdzają głosy krytyczne o braku konsekwencji w ich realizacji.
W pkt 2 wygłoszony został referat Egzekutywy KG PZPR w Opatówku z 25 kwietnia 1985 r. pt. „O umocnienie przewodniej roli POP w środowisku działania”:
Referat był apelem o większą aktywność POP i członków partii, o skuteczniejszą kontrolę realizacji uchwał i bardziej widoczne działanie w lokalnych środowiskach. Podkreślano konieczność walki z biernością i patologiami oraz akcentowano, że zbliżające się wybory mają stać się okazją do umocnienia pozycji PZPR w gminie.
Najważniejsze tezy referatu:
Najważniejsze tezy:
-
Rola PZPR w państwie i społeczeństwie
-
Partia pełni rolę przewodnią i kierowniczą dzięki:
-
Program partii utożsamiany jest z interesem klasy robotniczej, chłopstwa i inteligencji.
-
Znaczenie podstawowych organizacji partyjnych (POP)
-
POP są głównymi wykonawcami polityki partii w zakładach pracy i na wsi.
-
Spełniają funkcje: organizatorską, ideowo-wychowawczą, kontrolną, mobilizacyjną i reprezentacyjną.
-
W gminie Opatówek działało 21 POP (11 zakładowych i 10 wiejskich), zrzeszających 250 członków i kandydatów (stan na 31 XII 1984 r.).
-
Problemy i słabości POP
-
Niewystarczająca aktywność niektórych organizacji, zwłaszcza małych (5–8 osób).
-
Brak konsekwentnej kontroli realizacji uchwał i wniosków.
-
Tolerowanie w niektórych miejscach łamania prawa, sobiepaństwa i złych stosunków w pracy.
-
Zbyt małe zaangażowanie części członków w życie lokalne.
-
Postulaty i kierunki działań
-
Wzmacnianie roli POP w rozwiązywaniu problemów społecznych, politycznych i gospodarczych.
-
Śmiała krytyka wewnątrz partii i przeciwdziałanie nadużyciom stanowisk.
-
Dbanie o warunki socjalne, materialne i kulturalne ludzi pracy.
-
Większe zaangażowanie członków PZPR w organizacjach młodzieżowych, kobiecych, samorządowych i spółdzielczych.
-
Lepsze przygotowanie kadr – funkcje kierownicze powinni pełnić kompetentni i ideowo-moralnie przygotowani ludzie.
-
POP powinny częściej korzystać ze swoich statutowych praw, m.in. do opiniowania kandydatów i oceny członków.
-
Autorytet partii
-
O sile partii decyduje nie tylko liczba członków, ale jakość ich pracy.
-
Cytat z gen. Wojciecha Jaruzelskiego: „Tytularni członkowie partii niczego nie zwojują. Liczy się czyn i ludzie czynu”.
-
Kampania wyborcza 1985
-
Nadchodzące wybory do Sejmu PRL są okazją do aktywizacji członków i wzmocnienia przewodniej roli partii.
-
Członkowie POP powinni aktywnie uczestniczyć w dyskusji nad projektem ordynacji wyborczej i w kampanii wyborczej.
Tresc referatu w pełnym brzmieniu:
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Komitet Gminny w Opatówku
„O umocnienie przewodniej roli POP w środowisku działania”
Referat Egzekutywy
na Plenarne posiedzenie Komitetu Gminnego PZPR
Opatówek, 1985 – 04 – 25
Szanowni Towarzysze!
Nasze dzisiejsze posiedzenie plenarne Komitetu Gminnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej pragniemy poświęcić problemom dalszego umacniania przewodniej roli partii w budowie ustroju socjalistycznego w naszym Kraju.
Trzy podstawowe elementy decydują o przewodniej roli partii w społeczeństwie i kierowniczej w państwie:
Przewodnia rola partii w społeczeństwie wyraża się tym, że program partii uznawany jest przez klasę robotniczą będącą w sojuszu z pracującym chłopstwem i inteligencją za generalnie tożsamy z jej interesem klasowym i narodowym.
Mając decydujący wpływ ideowy, programowy i polityczno-kontrolny oraz inicjatywę w polityce kadrowej w stosunku do organów i instytucji państwa, partia sprawuje w nim rolę kierowniczą.
Formy sprawowania tych ról zostały sprecyzowane w uchwale IX Zjazdu PZPR i były rozwijane w uchwałach plenarnych posiedzeń Komitetu Centralnego, a w szczególności: XIII, XVI i XVII Plenum.Praktycznym ich realizatorem są organizacje partyjne. Spełniając różnorodne funkcje w środowisku działania – polityczno-organizatorską, ideowo-wychowawczą, kontrolną, integracyjno-mobilizacyjną oraz reprezentanta i obrońcę interesów ludzi pracy, POP wcielają w życie program partii. Skuteczna ich działalność decyduje o tym, czy partia jest silna, czy spełnia przewodnią i kierowniczą rolę.
W gminie Opatówek działa 11 POP zakładowych i 10 POP wiejskich. Według stanu na dzień 31 grudnia 1984 roku POP skupiają 250 członków i kandydatów.
Zatem partia w naszej gminie może i powinna mieć wpływ na każde środowisko społeczno-zawodowe.
Na dzisiejszym plenarnym posiedzeniu chcemy określić:
-
po pierwsze – faktyczny zasięg tego wpływu, stopień korzystania przez POP ze statutowych uprawnień,
-
po drugie – co utrudnia prawidłową działalność organizacji partyjnych i jakie w związku z tym należy podjąć przedsięwzięcia na rzecz umacniania tych ogniw partii.
Społeczeństwo ocenia partię najczęściej według tego, czy w jej programach znajduje odbicie realizacji programu i aspiracji. Weryfikując tę ocenę w trakcie realizacji programu oraz w aspekcie postaw i zachowań członków partii.
Jeśli taka jest prawidłowość społecznych ocen, to dla podstawowych ogniw partii wynika zadanie zarówno nieustającej inspiracji rozwiązywania lokalnych problemów, nie unikania problemów złożonych jak również indywidualnej aktywności poszczególnych członków.
W centrum uwagi POP znajdować się muszą zgodnie ze „Statutem” wszystkie ważne problemy społeczne, polityczne i gospodarcze.
Zadaniem organizacji partyjnych jest organizowanie działalności członków partii w celu realizowania jej polityki w swoim środowisku, pozyskiwanie ludzi pracy dla tej polityki, wnikliwe rozpatrywanie ich opinii, wniosków i propozycji oraz zapewnienie skutecznej realizacji słusznych postulatów.
Zadaniem organizacji partyjnych jest również prowadzenie codziennej walki o realizację ideologicznych i politycznych celów partii:
przestrzeganie zasad centralizmu demokratycznego,norm statutowych,wychowanie członków w duchu śmiałej krytyki.
Działalność POP winna zmierzać do tępienia wszelkich nadużyć, wykorzystywania zajmowanego stanowiska partyjnego lub służbowego dla uprzywilejowania swej pozycji, a także przeciwdziałania zjawiskom patologii społecznej. Przedmiotem stałej troski organizacji partyjnych musi być poprawa materialnych, socjalnych i kulturalnych warunków życia ludzi pracy, zaspokajanie ich codziennych potrzeb. W programach działania POP winny być uwzględnione zarówno zagadnienia wynikające z uchwał instancji nadrzędnych jak i ważne problemy służące rozstrzyganiu lokalnych problemów i aktywizacji środowiska. O przewodniej roli POP decyduje również sposób w jaki organizacje reagują na wnioski, postulaty i skargi członków partii oraz bezpartyjnych. Oprócz wielu pozytywnych zjawisk występujących w pracy POP są niestety i takie, które świadczą, że wpływ niektórych organizacji partyjnych na środowisko jest znikomy, niekiedy prawie niezauważalny. Najbardziej ostry problem ten zarysowuje się w organizacjach mało liczebnych 5–8 osobowych, które działają niemal na granicy statutowych możliwości. Dlatego też Komitet Gminny PZPR uznaje za celowe, by w równym stopniu interesować się pracą wszystkich organizacji partyjnych zarówno dużych jak i małych. Siła partii, prężność organizacji partyjnych tkwi przede wszystkim w jakości jej szeregów, ale wiadomo także, że członek partii choćby najlepszy, w pojedynkę nie zdziała zbyt wiele.
I Sekretarz KC PZPR – generał armii Wojciech Jaruzelski na spotkaniu w Skierniewicach stwierdził:
„Tytularni członkowie partii niczego nie zwojują. Liczy się czyn i ludzie czynu”.Utwierdzają nas w tym przekonaniu prowadzone w ubiegłym roku kampanie wyborcze do rad narodowych i do organów samorządów mieszkańców wsi. Obydwie kampanie przebiegały w naszej gminie sprawnie i przy stosunkowo wysokiej frekwencji.
Szanowni Towarzysze!
Istotnym elementem umocnienia przewodniej roli POP jest właściwie prowadzona polityka kadrowa. Istota jej jest by stanowiska kierownicze obejmowali ludzie najbardziej kompetentni, przygotowani do sprawowania tych funkcji zarówno od strony zawodowej jak i ideowo-moralnej.
Zgodnie ze „Statutem” POP mają prawo przedstawiania wstępnych propozycji i wyrażania stanowiska wobec kandydatów – członków POP do władz partyjnych oraz z ramienia PZPR do organów przedstawicielskich, opiniowania kandydatów do pracy politycznej w komitetach partyjnych, oceny postaw swoich członków, w tym także pełniących z ich rekomendacji funkcje w komitetach partyjnych, organach władzy państwowej i organizacjach społecznych oraz zajmujących stanowiska w administracji państwowej i gospodarczej.
Mają prawo domagania się odwołania z pełnionej funkcji członka swojej organizacji, jeżeli ocena jego postawy jest negatywna.
Podstawowe Organizacje Partyjne jednak nie w pełni wykorzystują statutowe uprawnienia, uważamy jednak, że częściej powinny dokonywać ocen członków partii, aktywniej przeciwdziałać negatywnym zjawiskom.
Słabością niektórych POP jest nie podejmowanie wcześniejszej działalności polityczno-wychowawczej z członkami partii, wykorzystywanie skłonności do negatywnych zachowań i postaw. Brak natychmiastowej reakcji w konsekwencji doprowadza do stosowania najsurowszej sankcji statutowej – wydalenia z partii, co w przypadku zajmowania kierowniczego stanowiska wiąże się z cofnięciem rekomendacji.
Trudno mówić o przewodniej roli POP w zakładzie pracy czy instytucji, w których toleruje się łamanie przepisów prawa, sobiepaństwo i woluntaryzm.
Organizacje partyjne, które tam działają ponoszą za to polityczną odpowiedzialność.
W trakcie ostatnio przeprowadzonych rozmów indywidualnych, dokonano oceny postaw wszystkich członków i kandydatów PZPR, uwzględniając między innymi sposób wypełniania zadań statutowych, aktywność w środowisku zamieszkania, znajomość podstawowych dokumentów i uchwał partii oraz osobisty udział w ich realizacji. Rozmowy te potwierdziły niewystarczającą jeszcze aktywność niektórych organizacji partyjnych i małe zaangażowanie części członków partii w swoim środowisku działania.
O autorytecie organizacji partyjnej, o jej oddziaływaniu na środowisko decyduje w niemałym stopniu umiejętność wyjaśniania zasad polityki partii. Wymaga to dobrej znajomości uchwał partii i przesłanek uzasadniających ich podjęcie, umiejętności argumentowania.
Szczególnie ważne zadanie w tym przedmiocie mają do spełnienia wykładowcy szkolenia partyjnego, lektorzy oraz opiekunowie POP – utrzymujący z ramienia instancji bieżącą więź z daną POP.
W praktyce funkcja wykładowcy szkolenia i opiekuna jest łączona i towarzysze pełniący te funkcje winni odegrać poważną rolę w aktywizacji POP a szczególnie mało liczebnych.
Dobre wypełnienie tego zadania wymaga jednak nie tylko obecności opiekuna POP na zebraniu ale również ważna i niezbędna jest pomoc I Sekretarzowi we właściwym przygotowaniu zebrania.
Wiele zadań do zrobienia mają tutaj członkowie partii pełniący kierownicze funkcje w instytucjach obsługujących rolnictwo. Często autorytet partii na wsi utożsamiany jest z autorytetem władzy.
Skutecznym sposobem umacniania przewodniej roli POP jest stosowanie przez nie określonych, dostosowanych do warunków w jakich działają form pracy partyjnej z bezpartyjnymi. Otwarty charakter tych zebrań umożliwi bezpartyjnym wyrobienie przekonania, że w partii nie ma spraw o których nie można by dyskutować z całym społeczeństwem.
Szanowni Towarzysze!
Najgłębszym akcentem pracy POP jest nieskuteczna kontrola wykonania uchwał, które decydują o właściwym spełnianiu przewodniej roli partii.
Najgłębszym akcentem pracy POP jest nieskuteczna kontrola wykonania uchwał, które decydują o właściwym spełnianiu przewodniej roli partii.
Uwidoczniły to wyraźnie odbyte zebrania sprawozdawcze przed dzisiejszym plenarnym posiedzeniem.
Mimo posiadania „Poradnika POP”, prowadzenia szkoleń I Sekretarzy i aktywu, stwierdza się, że nawyk rozpoczynania zebrania partyjnego od oceny realizacji wniosków i uchwał poprzedniego zebrania utrwalił się tylko w połowie organizacji. Jak dowodzi praktyka kontrola realizacji uchwał i wniosków wiąże się z realizacją tak zwanej funkcji wewnętrznej POP, to jest oddziaływania organizacji partyjnej na całokształt życia społeczno-politycznego w danym środowisku przez członków partii.
Członkowie partii działają przecież w organizacjach młodzieżowych, samorządowych, związkach zawodowych, organizacjach spółdzielczych, kobiecych i innych. To ich aktywność we wcielaniu uchwał partii na forum tych organizacji decyduje o umacnianiu przewodniej roli POP.
Stwierdzić należy, że większej aktywizacji wymaga między innymi działalność członków partii w organizacjach młodzieżowych. Zobowiązuje ich do tego Uchwała IX Plenum KC PZPR.
Szczególne zadania w tym zakresie działalności dla członków partii należących do organizacji młodzieżowych na wsi i środowisku wiejskim.
Większej inspiracji oczekujemy od podstawowych organizacji partyjnych na rzecz aktywizacji samorządów mieszkańców wsi. Winny one bardziej aktywnie korzystać z uprawnień przypisanych im w aktach normatywnych.
Szanowne Towarzyszki i Towarzysze!
Zapoczątkowany uchwałami IX Nadzwyczajnego Zjazdu PZPR program demokratyzacji naszego życia politycznego i społecznego jest konsekwentnie realizowany.
Dobitnym tego dowodem i przykładem jest tocząca się aktualnie żywa dyskusja nad założeniami projektu Ordynacji Wyborczej do Sejmu PRL.
W miesiącu lutym na terenie naszej instancji odbyły się zebrania POP, na których członkowie PZPR po zaznajomieniu się z projektem wnieśli szereg uwag i wniosków. Wszystkie te uwagi przekazaliśmy do Rady Gminnej PRON jak i do Komitetu Wojewódzkiego PZPR.
Zbliżający się okres kampanii wyborczej do Sejmu będzie dobrą okazją do wzmocnienia aktywności członków PZPR i całego społeczeństwa. Jesteśmy przekonani, iż POP i członkowie PZPR potrafią ten okres wykorzystać do umocnienia rangi i przewodniej roli PZPR w swoim środowisku działania.
Szanowne Towarzyszki i Towarzysze!
Jestem przekonany, iż referat Egzekutywy Komitetu Gminnego PZPR potraktowany jako wprowadzenie do dyskusji, przyczyni się do wypracowania słusznych wniosków i uwag w pracy partyjnej pomocnych i dobrze służących umacnianiu przewodniej roli PZPR na terenie naszej gminnej instancji.
Opatówek, 1985 – 04 – 25
Egzekutywa KG PZPR
Lista obecności członków Plenum Komitetu Gminnego i Komisji Rewizyjnej na posiedzeniu odbytym w dniu 25 kwietnia 1985 r.
-
Aleksandrzak Leszek
-
Brodziak Henryk
-
Chojnacki Wacław
-
Ciężki Jarosław
-
Czajkowski Ryszard
-
Drożdż Czesław
-
Karski Andrzej
-
Kowalkiewicz Jan
-
Macke Bolesław
-
Męka Józef
-
Marciniak Maria
-
Michalak Bolesław
-
Michalski Andrzej
-
Pogorzelec Jan
-
Rajch Jan
-
Rutowicz Zdzisław
-
Świerk Jadwiga
-
Szychta Zygmunt
-
Tomczak Krystyna
-
Adamkiewicz Jan
-
Bieniaszek Władysław
-
Jakubczak Marian
-
Kostowski Zbigniew
-
Michalak Stanisław
-
Wardęcki Roman
-
Zimna Genowefa
(Obok widnieją podpisy obecnych).
Lista obecności I Sekretarzy POP na plenarnym posiedzeniu KG PZPR i seminarium dla wykładowców w dniu 25 kwietnia 1985 r.
-
Lajtlich Jadwiga
-
Mielcarek Stanisław
-
Tomczak Krystyna
-
Tylczyński Jerzy
-
Głębowicki Stanisław
-
Konkel Zofia
-
Szmajdziński Czesław
-
Sowa Lucjan
-
Fibinger Jan
-
Sztandera Wiesława
-
Gruszka Eugeniusz
-
Bieniaszek Tadeusz
Wykładowcy szkolenia partyjnego
-
Rutowicz Zdzisław
-
Gwis Tadeusz
-
Kłos Zdzisław
-
Toba Włodzimierz
-
Karolewski Zbigniew
-
Kochman Tadeusz
-
Skotowski Jan
-
Karamucka Janina
-
Michalak Krystyna
-
Pływaczyk Halina
-
Skotowska Maria
-
Bączkiewicz Bronisław
-
Zadka Marian
(Podpisy obecnych widoczne na marginesie).
Uchwała Komitetu Gminnego PZPR w Opatówku z dnia 25 kwietnia 1985 r.
W wyniku przedstawionego referatu Egzekutywy KG PZPR na temat „O umacnianie przewodniej roli POP w środowisku działania” i dyskusji:
-
zobowiązuje się wszystkie POP, by swą działalnością objęły ludzi wykazujących inicjatywy społeczne i dbały o ich udział w zebraniach otwartych;
zobowiązuje się wszystkie POP, by na każdym zebraniu dokonywały oceny realizacji podjętych wniosków i uchwał;
-
zobowiązuje się Egzekutywę KG PZPR do udzielania szerokiego wsparcia ideologicznego mało liczebnym organizacjom partyjnym.
Opatówek, 1985-04-25
Plenum KG PZPR w Opatówku
To zamyka całość dokumentacji z tego posiedzenia: protokół, referat, listy obecności i uchwałę.
.jpg)
